Energie en muzikale inventiviteit die iedereen blij maakt. Dat gevoel krijg je gegarandeerd bij de stem van Michele Denise, de Sugar Queen, die als Amerikaanse singer-songwriter de grenzen weet te verleggen door haar roots uit Noord-Florida vrij te geven. Zij groeit daar op met een sterke blues en gospel achtergrond. Na klassieke piano studies wil ze dit verder openbaren en wordt een begeesterd regisseur/vocaliste in verschillende gospel en klassieke koren in Indiana, Kentucky, Ohio en West Verginia. Haar selectie voor het optreden en presentatie van de historische “Mandela Released events” in de ganse VS, duidt genoeg op haar kwaliteit. Dit geeft haar ook een aanzet tot rondreizen. In 2006 verhuist Michele naar Maleisië waar ze haar eigen “Dueces Wild Band” opstart. Zij verovert niet alleen de bohemian jukejoints van Singapore met rock en blues, ze mag zelfs optreden in 2008 voor de koning van Maleisië. Dan weer als jazz zangeres werkt ze samen met de gerenommeerde jazz pianist Yian g yi Sockze.

De veelzijdige Sugar Queen belandt in 2016 in Nederland en richt een band op met Belgische en Nederlandse blues muzikanten. Maken hun debuut-CD “340-Blues” en bereiken daarmee een grootse vierde plaats in de Chicago Roots Music Charts 2018. Hard werken resulteert in een beloning waar je fier op mag zijn. We zien links Andy Aerts en rechts Jean Raven op gitaar, Thierry Stievenart op drums en Erwin Huigen op bas. Ook driemaal ervaren meesterschap op de planken waarover later. Op haar eerste album wenst ze ons veel gedans, geween en gelach. Het veelbelovend optreden vanavond in deze perfecte en gezellige zaal “L' Ist Waar” wordt opgenomen voor haar nieuwe live-cd. Net voor de voorstelling praten we even met de hartelijke Michele, die beweert toch meer zenuwen in de buik te voelen dan voor andere optredens, de bijsluiter van een live opname. Maar vriendelijkheid en mededeelzaamheid ontbreken haar niet, graag vertelt ze over haar overleden vader die wel trots was geweest over het uitbrengen van dit album en dan nog onder haar eigen label Sugar Queen.

“Come closer, I won't bite .... hard.“ Met deze woordspeling zijn onze lachspieren losgemaakt en wordt het ijs al heel snel gebroken. Stelt haar voor als half Belgisch, half Nederlands, zoals haar band ook is. De live-cd bevat met nadruk enkel eigen nummers die zelfs over haar familiegeheimen durven te gaan. Nog siert ze ons met een Afrikaans gezegde “It takes a village to raise a child” waaraan ze eigen woorden toevoegt, “and you're the village”. Prachtige omschrijving van haar multicultureel verlangen.

Als aanvang twee oudere en bekroonde nummers, een swingend “Give Sugar ” en een traag donker magisch “Evil” die ons het bereik laten horen van haar gouden stem, die tot een bombastisch vuurwerk kan uitbreken. De zoete “sug” wordt met een voortreffelijke solo toegevoegd door de rode hollow body van Andy. Maar ook rechts van haar brengt Jean een solo nog meer voodoo op zijn Smitty. Een nummer “Twos and Fuse” voor hun nieuwe album, beschrijft haar winkel ervaringen met moeder. We houden vooral van haar opvallend pure stem. De afwisselend gitaar solo's van Jean en Andy vervoeren ons op een snel rijdende Santa Fe op weg naar Chicago.

De Alabama roots van haar vader leven zeker verder in de vertolking van (Get my shoes To the) “Bullock Blues “. Een song geschreven door Andy Aerts, die al vroeg op de stratocaster van zijn vader, zijn bewondering voor Clapton kon bewijzen. Verder een droom waarmaakte op de planken van Blues Peer. Virtuoze ervaring in stevig snaarwerk bij the Blues Conspiracy, Dusty Dollar en jawel The Bluesbones tot 2015. Dat Michele Denise de kerken in het zuiden van de VS met haar stem deed natrillen, ervaren wij in “Nothing 's Gonna Hold Me Back”. Een herinnering aan haar familieleden, die slaaf waren zoals blijkt uit de documenten van het jaar 1818. Betovergrootouders Lucretia aka Creasy (Georgia) en James (Virginia) gaven haar dan ook de donkere inspiratie, jawel de gospels van 200 jaar geleden. We horen een fenomenale stem die eigen roots bezingt, diep indringend in hart en nieren. Spiritual with full spirit.

Dan ook ware familiehumor, beschreven in “Fool Of The First Rate” waarin Michele de vrouwen in de familie hoort kibbelen over de top idioot waarmee ze getrouwd zijn. Rocky ritme met drum intro van Thierry, slash hands van Jean en Andy en een dynamische bas van Erwin Huigen. En wij mee backstage tijdens deze familiebijeenkomst. Met “Big Leg Girl” sluiten we de reeks van de eerste vijf nieuwe nummers. Deze maal houdt Michele een nicht van haar vader onder de loep in een gedurfde blues shuffle. Boven de riem lijkend op Beyoncé, terwijl daaronder… net zoals in “Big Leg Emma” van Frank Zappa, de humor in de blues levend wordt gehouden, daarbij nog net als Aretha Franklin de funk in het huis brengt. “Hey Mr. Bartender” is niet alleen een ode aan, maar blijkt ook het antwoord op de vraag van haar vriendinnen wie de belangrijkste man is tijdens haar tour. Neen, niet één van haar muzikanten,wij niet, noch haarzelf. Queeny, zoals deze vrienden haar noemen, houdt van party time in deze heerlijke boogie woogie van Koko Taylor. Eindigt dan nog, voor een korte pauze, met “Crab Boil Shuffle“, een recept met originele ingrediënten uit Louisiana.

Voor de tweede set, met nog meer Chicago & kickass Blues, werd Queeny ingefluisterd het publiek meer naar voor te trekken, wat ze ons ook vriendelijk vraagt. Opvallend zijn de vele jonge fans, ook een groep meisjes die niets willen missen van de sfeer van de band die het gebouw bijna uit zijn voegen laat barsten. De tip was meer dan welkom, maar vooral voor de live opname zelf. “My Turn”, een les in emancipatie, meisjes! We staan nu middenin Chicago, waar de wind eindeloze gitaarsolo's over de hele wereld meevoert. You “Wanna Take My Man” de eerste song op hun vorig album, maar hier in een prachtige uitvoering à la Etta James, wat een expressie. Een nieuw nummer “ Travelin' Man ” voor de live-cd verhaalt het vrijheidsgevoel tijdens het reizen met pure rock.

In de voetstappen van Big Mama Thornton schreef Michele “Big Mama Told Me“, brengt dat met een ontzaglijk veelzijdige en zoete stem, waarvoor je vele kilometers zou reizen. De solo van Jean Raven op zijn wereldse Smitty is gewoon genadeloos, duidelijk ook heer en meester op de sixstring. Hij trad samen op met Dave Chavez (NL) en speelde warming ups voor Gene Taylor (Canned Heat '74-'76). Nog meer party time met een Rumba song “Creeping Going On“. Hier een intro waarin ook de black magic woman van Santana zou gaan shaken. Drummer Thierry Stievenart, aka Mr. T, leidt dit speels ritme. We kennen hem als founding member van de Mighty Gators, house band van Lightnin' Guy of Guy Verlinde. Meer dan ervaren bandleden hier samen, wat deze live album zeker zijn waarde en betekenis zal geven !

You better “Hold Your Drink“ een uptempo goede raad, niet dronken geraken is dan ook de leuze die we allen volgen, de parking wat verder staat trouwens goed vol. How how, Muddy Waters nuchter maar wel plankgas in zijn Cadillac. Voor deze live opname wil de band een nummer overspelen, met een nog betere drive brengen zij “Fool Of The First Rate“, more funky, more movin', more hot en nog vettere solo's. Daarvoor stelt Michele de bandleden voor, hun vertaler (NL-FR) Thierry, haar eerste gitarist bij de band Andy, Jean blijkt hun BOB achter het stuur, de ongelooflijke basman Erwin, aka little Ray, en vraagt nog een applaus voor onszelf.

De opnames zitten er op, toch krijgen we nog een funky “I Can't Wait“. Nog zo'n topsong uit de bekroonde “340 Blues” CD. Stel jezelf maar voor, thuiskomend, tijd voor een glas na een lange werkdag met een norse baas. Ik heb zo'n job, klinkt het nog uit het publiek. “ Sugar Queen Blues Groove “ met nogmaals de indrukwekkende geoliede stem van Michele, een stem waar je niet genoeg van krijgt, ademloos gitaarwerk en dan nog superbe solo op bas met Voodoo Child riffs door Erwin gevolgd door drumsolo van Thierry. Het blijkt als toegave niet genoeg en we worden beloond met een overweldigend “ Sherry Red Wine “ een nummer van Bernard Allison dat de live CD ontspringt, maar met machtig lang snarenwerk en een song voor de uitdaging van de hemelse stem van Sugar Queen. Zelf heb ik altijd voorkeur gegeven aan live albums, deze bekomt zeker een ereplaats. We waren meer dan blij hierbij te horen, een optreden dat gegrift zal staan en niet alleen in ons geheugen.

Guy Cuypers

foto © Guy Cuypers

meer foto © Guy Cuypers